کتاب «زيبايي‌شناسي قتل» نوشته‌ي جوئل بلک، به بررسي بازنمايي قتل و خشونت در ادبيات، سينما و هنرهاي تجسمي مي‌پردازد. نويسنده تلاش مي‌کند نشان دهد که قتل در آثار هنري تنها يک رخداد جنايي نيست، بلکه اغلب به شکل تجربه‌اي زيباشناختي ارائه مي‌شود. او براي اين منظور از نمونه‌هاي کلاسيک و مدرن بهره مي‌گيرد تا توضيح دهد چگونه صحنه‌هاي قتل در روايت‌ها داراي نظم و ساختاري هنري مي‌شوند. بلک در بخش‌هايي از کتاب به تحليل آثار ادبي و سينمايي مي‌پردازد که قتل را نه فقط به‌عنوان يک جنايت، بلکه به‌عنوان رويدادي با ابعاد زيبايي‌شناختي به تصوير کشيده‌اند. او بررسي مي‌کند که چگونه نويسندگان و کارگردانان از عناصر روايي، بصري يا زباني استفاده کرده‌اند تا خشونت را به شيوه‌اي خاص و گاه حتي چشمگير ارائه دهند. اين بررسي‌ها از تراژدي‌هاي قديمي گرفته تا رمان‌هاي جنايي مدرن و فيلم‌هاي معاصر را در بر مي‌گيرد. موضوع ديگري که کتاب مطرح مي‌کند، نسبت ميان هنر و اخلاق است. بلک توضيح مي‌دهد که نمايش صحنه‌هاي قتل در آثار هنري مي‌تواند مرزهاي اخلاقي را زير سوال ببرد و پرسش‌هايي درباره‌ي مشروعيت يا کارکرد فرهنگي اين نوع بازنمايي ايجاد کند. او اين بحث را با رجوع به نمونه‌هاي گوناگون پيش مي‌برد و نشان مي‌دهد که قتل در بسياري از موارد بستري براي انديشيدن به مسائل فلسفي و اجتماعي بوده است. در مجموع، کتاب تحليلي ميان‌رشته‌اي از حضور قتل در هنر ارائه مي‌دهد و نشان مي‌دهد که چرا اين موضوع در طول تاريخ فرهنگي جايگاهي مداوم و پيچيده داشته است. نويسنده با ترکيب مباحث فلسفي، نقد ادبي و مطالعات فرهنگي، تلاش مي‌کند توضيح دهد که چگونه خشونت مي‌تواند به بخشي از تجربه‌ي زيباشناختي تبديل شود و چرا همواره توجه هنرمندان و مخاطبان را به خود جلب کرده است.