فروغ فرخزاد شاعري است ازيادنرفتني که تاثير عميقي بر جهان‌بيني شاعران هم‌نسل و نسل‌هاي پس از خود گذاشت. شعرهاي او اغلب محاکاتِ دروني دنياي غريب زنانه‌اي است که پيش از او هيچ شاعري به سمتش نرفته و به نظر مي رسد حتي به آن نينديشيده بود. شعر تکه‌ي جداناشدني وجودِ او بود. فروغ مي‌گويد: «خوشبختي براي من لباس خوب، زندگي خوب يا غذاي خوب نيست، من وقتي خوشبخت هستم که روحم راضي است و شعر روح مرا راضي مي‌کند، درحالي‌که اگر همه‌ي اين چيزهاي زيبايي را که مردم ديگر به‌خاطرش حرص مي‌زنند به من بدهند و قدرت شعرگفتن را از من بگيرند، من خودم را خواهم کشت.» زني تنها (يادنامه‌ي فروغ فرخزاد) کتابي است از هر نظر خواندني؛ مجموعه‌اي درباره‌ي جهان شعري و سينمايي فروغ، گفت‌و‌گوهايي بکر و قابل‌اعتنا با او و يادداشت‌هايي بس خواندني درباره‌ي شعر و زندگي و زمانه‌ي اين شاعر يگانه، به قلم نويسندگان و شاعراني شناخته‌شده چون شاملو، اخوان‌ثالث، سپهري، آتشي، مشيري، براهني و…