آيا ماشين‌ها مي‌توانند هدف داشته باشند؟ اين پرسش ساده به مجادله‌هاي بسياري منجرشده است، زيرا افراد مختلف برداشت‌هاي متفاوتي از معناي آن دارند که با موضوعات پر مناقشه‌اي نظير امکان آگاهي ماشين‌ها و برخورداري آن‌ها از احساسات، اغلب مربوط مي‌شود. ولي اگر بيشتر عملگرا باشيم و پرسش را تنها به اين معنا بگيريم که «آيا ماشين‌ها مي‌توانند رفتار هدفمند بروز دهند؟»، پاسخ روشني خواهيم داشت: «البته مي‌توانند، زيرا مي‌توانيم آن‌ها را اين گونه طراحي کنيم!» تله موش را به گونه‌اي طراحي مي‌کنيم که هدف آن گرفتن موش، ماشين ظرفشويي را به گونه‌اي طراحي مي‌کنيم که هدف آن شستن ظرف‌ها، و ساعت را به گونه‌اي طراحي مي‌کنيم که هدف آن اندازه‌گيري زمان باشد. هرگاه با ماشيني مواجه مي‌شويد، اين واقعيت تجربي که آن ماشين رفتار هدفمند نشان مي دهد، اغلب تنها موضوعي است که براي شما اهميت دارد. اگر يک موشک حرارتي در تعقيب شما باشد، هرگز اهميت نمي‌دهيد که خود آگاه يا داراي احساسات باشد، يا نباشد! اگر هنوز دشوار مي‌دانيد که بگوييد موشک، حتي اگر خود آگاه نباشد، هدفي دارد، مي‌توانيد هرجا نوشته‌ام «هدف»، بخوانيد «جهت».