وقتي در ضمير خودآگاهمان تغيير ايجاد مي‌کنيم؛ افکار، رفتار، وضعيت سلامتي، سرنوشت و آينده‌مان نيز دستخوش دگرگوني مي‌شوند. همه ما امکان دگرديسي و بيداري براي دستيابي به اهداف معنويمان را داريم. بسياري از ما انسان‌ها، زندگي‌مان را در خواب عميق جهالت و بي‌خبري مي‌گذرانيم. تنها زماني آماده قدم گذاشتن در مسير نور مي‌شويم که خودِ برترمان سعي کند ما را از خواب غفلت بيدار سازد. بيشتراوقات فقط يک تلنگر و ضربه روحي، باعث بيداري و هوشياري کامل ما مي‌شود. بااين‌وجود، اصلاً نيازي نيست که به اين شيوه دردآور از خواب بيدار بشويم. بسياري از ما خودمان را در معرض ضربه‌هاي روحي مختلف قرار مي‌دهيم، زيرا نمي‌توانيم به نداي درونمان گوش بدهيم. بنابراين براي خويشتن درد مي‌آفرينيم تا مجبور شويم نگاهي به عمق وجود خود بيندازيم.