آنچه روان‌کاوي بر تخت را از متون غامض روان‌کاوي متمايز کرده و دل‌نشيني ويژه‌اي به آن بخشيده ساختار مصاحبه‌واري است که در کتاب به نرمي و نغزي گفت‌وگويي صميمانه ميان استاد و دانشجوي ديرينش پيش مي‌رود. در اين مصاحبه نازيو استاد و بالينگر به نام روان‌کاوي اين بار از صندلي روان‌کاوي برخاسته و بر تخت روان‌کاوي دراز مي‌کشد تا به شيوه‌اي نو به سوالات قديمي پاسخ دهد و او در خلال گفت‌وگو علاوه بر صحبت درباره‌ي رسالت و کار روان‌کاو، تحليل کودکان رابطه‌ي عاشقانه ،فرهنگ، جنسيت و .... تفاسيري بديع از بعضي مفاهيم فرويدي و لکاني ارائه مي‌کند که همواره کمک کار او بوده است. رانه‌ي مرگ، طرد، ژوئيانس، اوبژه‌يa ، روان‌پريشي، سوژه‌اي که گمان مي‌رود مي‌داند و انتقال.