آيا كتاب مقدس را كه تاثير عميقي بر ادبيات مغرب زمين داشته است ميتوان از مقوله‌ي ادبيات شمرد؟ نور تروپ فراي ذيل عناويني مشتمل بر زبان استعاره نو‌شناسي و اسطوره به اين نكته ميپردازد وي ضمن بررسي مراحل تكاملي زبان به اين نتيجه ميرسد كه سياق زباني كتاب مقدس به رقم انطباق نداشتن با مراحل تكاملي زبان سرشار از استعاره است و بي آنكه در واقع اثر ادبي باشد شاعرانه است پس از بررسي استعاره و نوع‌شناسي ويژگي عمده اي كه فراي براي كتاب مقدس قايل ميشود ساختار منظم ان است به گفته خودش كتاب مقدس اسطوره تناوري است يعني روايتي كه كل زمان را از از آفرينش تا آخر‌زمان در بر ميگيرد مايه ي وحدت اين روايت هم مجموعه اي‌ است از تصاوير مكرر كه اگر اين تصاوير را از سير باز داريم به يك دسته استعاره واحد تبديل ميشود و جملگي استعاره‌ها با جسم مسيح همتا ميگردد انساني كه جملگي انسانهاست و به قول ويليام بليك دانه شني كه كل عالم است.