مارسل امه نگاه بدبينانه‌اي نسبت به جهان دارد، ولي اين نگاه به جاي منتهي شدن به ياس و پوچي به طنزي سياه مي‌رسد او با شلاق طنز به تمام حماقت‌هاي جمعي حمله مي‌كند با اين حال اهل پند و موعظه نيست و قبل از هر چيز مي‌خواهد سرگرم‌مان كند و با در‌آميختن واقعيت و خيال ما را از فشار روز مرگي‌ها برهاند.