ديرينه‌شناسي به جستجوي هيچ آغازي ترغيب نمي‌كند. ديرينه‌شناسي تحليل را به هيچ حفاري يا عمق‌يابي زمين‌شناختي پيوند نمي‌زند. ديرينه‌شناسي بر درون‌مايه عمومي توصيفي دلالت دارد كه امر پيشاپيش گفته شده را در سطح وجودش مطالعه مي‌كند. در سطح كاركرد گزاره‌اي كه در آن اعمال مي‌شود، در سطح شكل‌گيري گفتماني كه اين امر پيشاپيش گفته ‌شده به آن تعلق دارد،در سطح سيستم عمومي بايگاني كه اين امر پيشاپيش گفته شده با آن مرتبط است. ديرينه‌شناسي گفتمان‌ها را كردارهايي خاص در عنصر بايگاني توصيف مي‌كند.