دولت توسعه‌گرا در اين كتاب كم و بيش حاصل قوت گرفتن نخبگاني است كه تمايلات توسعه‌گرايانه ويژگي اصلي آن‌هاست. اين نخبگان با برخورداري از نوعي استقلال نسبي از طبقات و گروه‌هاي اجتماعي از انگيزه و علايق كافي براي بازتوزيع منابع و اتخاذ سياست‌هاي جديد تخصيص و انباشت سرمايه برخوردارند. در اين كتاب، نويسنده بر اين باور است كه متغير اصلي و غالب كه نه تنها طرح و شكل توسعه، بلكه موفقيت يا شكست فرآيند توسعه را در همه جامعه‌هاي انساني رقم مي‌زند، سياست آن جامعه‌هاست. سياست به معناي مدنظر نويسنده به خصوصيت، ساختار و ظرفيت دولت شكل مي‌دهد و به نوبه خود از آن ها تاثير مي‌پذيرد و...