ارتباطات ديجيتال و رسانه‌هاي اجتماعي زندگي ما را تسخير کرده‌اند. بيونگ چول هان در اين تأمل بر زندگي ديجيتالي‌ امروز، در جبهه‌ي مقابل پرچم‌داران انقلاب‌هاي توييتري و کنش‌گري‌هاي فيسبوکي مي ايستد و چنين استدلال مي‌کند که ارتباطات ديجيتال، عامل حقيقي ازهم‌گسيختگي جامعه و فضاي عمومي است و به‌تدريج هر امکاني را براي کنش سياسيِ حقيقي و گفتمان سياسي معنادار از ميان مي‌برد. در اين ميان، عامه‌ي خلق، يعني مجموعه‌ي کساني که فرستنده و گيرنده‌ي محتواهاي اين صورت از ارتباطات‌اند، به گله‌اي ديجيتالي بدل شده‌اند ـــ‌ نه توده، نه جمعيت و نه، به تعبير ازمُدافتاده‌ي نگري و هارت، «انبوه حلق» بلکه مجموعه‌اي از افراد تک‌افتاده که قادر نيستند «ما»يي بسازند، قادر نيستند مناسبات قدرتِ مسلط را به پرسش گيرند و به علت دل‌مشغوليِ وسواسي به زمان حال قادر نيستند آينده‌اي را صورت‌بندي کنند. اين گله‌ي ديجيتالي پديده‌اي هزارپاره است که تنها با اين قصد مي‌تواند بر فرد فرد اشخاص تمرکز کند که ايشان را دستمايه‌ي آبروريزي و بدگويي گرداند. هان که يکي از پرخواننده‌ترين فيلسوفان امروز اروپاست، در کتاب «در ميان جمع» جامعه‌اي را توصيف مي‌کند که در آن اطلاعات بر انديشه غالب است، جامعه‌اي که در آن نهادهايي هم‌چون فيسبوک، بازار بورس و سازمان‌هاي اطلاعاتي الگوريتم‌هاي يکساني به کار مي‌برند. دموکراسي در خطر است، چراکه ارتباطات ديجيتال تمايز ميان «کنترل» و «آزادي» را از بين برده‌ است. «برادر بزرگ» (شويِ تلويزيوني امريکايي) به مدد «کلان‌داده‌ها» پرچم پيروزي را برافراشته است.