اگر فراخ بنگريم و بينديشيم پيوند و همسويي تنها در سرشت و نهاد آدمي نيست: آن را در پهنه‌ي آفرينش نيز مي‌‌توانيم ديد و يافت. ساختار هستي نيز بر همگوني و همگرايي نهاده شده است. جهان سامان‌مند است و هر چيز در آن در جايي است که مي‌بايدش بود. از همين روست که پير شبستر گفته است: جهان چون خط و خال و زلف و ابروست همه‌چيزي به جاي خويش نيکوست