کتاب مهم و کلاسيک «در باب تاريخ دين و فلسفه در آلمان» مروري‌ست پرشور و دقيق بر تاريخ روشنفکري آلمان به قلم يکي از کانوني‌ترين شخصيت‌ها در سير تحول آن يعني هاينريش هاينه (1856–1797)، شاعر، نويسنده و تبعيدي سياسيِ پرآوازه. هاينه نزد هگل تحصيل کرد و شخصاً با شخصيت‌هاي برجسته ‌نسل نويسندگان و فيلسوفان آلماني آشنا بود. او در اين کتاب، روايت تاريخيِ پيشگامانه خود، تاريخِ دين، فلسفه و ادبيات در آلمان را تا زمانه خود به بحث مي‌گذارد، ارائه‌ايي که از پس ديدگاه عميقاً متفکر، به‌لحاظ سياسي آگاه، از نظر فلسفي زيرک و مثل هميشه کنايه‌آميز او روايت مي‌شود. اين مجلد همچنين شامل مقدمه‌اي از تِري پينکارد است که هاينه را هم در رابطه با هگل و نيچه، و هم به نوبه خود در هيئت يک متفکر مورد بررسي قرار مي‌دهد. هاينريش هاينه، در مقام بنيانگذار اصليِ فلسفه پراکسيس، پرخواننده‌ترين نويسنده قرن نوزدهم آلمان، و چه‌ بسا کل اروپا بود.