ئودزی بی‌فعل است، و نیست فعلی ناکرده. راه او یکسان داشتن زادن و مردن بود، و قدم نهادن در لطایف و عجایب. روزنه‌ها را پر کرد و درون را آیینه‌افروزی، و در ژرفای روح، به برون مرزها قدم نهاد. «ده» او با نفس ازلی یگانه شد، و در درازعمری به مبادی دوگانه پیوست.