وقتي کوکو آن دوردورها خواب است، خورشيد آرام آرام از پشت تپه بالا مي‌آيد و همين‌طور که تلنگري به کلاه ماهيگير مي‌زند، به آن طرف آب سرازير مي‌شود. بالاي جنگل‌هاي يخ زده حرکت مي‌کند. روي ردپاي بچه‌اي سايه درست مي‌کند و محض خاطر پسرکي، روي بال يک هواپيما آرام مي‌گيرد. از شهر و اطراف آن مي‌گذرد. خرس‌ها و پلنگ‌هاي برفي را بيدار مي‌کند و رنگين‌کماني صحرايي مي‌سازد. خودش را به داخل اتاق کوکو مي‌کشاند تا يک روز همبازي او باشد. باب گراهام با تيزبيني لحظات کوتاهي از تجربه هاي مشترک را مي‌گيرد و با آن، شگفتي‌هاي طبيعي را که هر روز اتفاق مي‌افتد، روشن مي‌سازد.