تعاريف مختلفي براي خرد وجود دارد، اما ويژگي مشترک بسياري از آن‌ها تمرکز بر تعادل بين عناصر شناختي، عاطفي و انگيزشي‌اي است که براي دستيابي به يک خير مشترک اعمال مي‌شود. خرد نه تنها در نوع حل مسئله‌ي فردي که با آزمون‌هاي هوش موجود اندازه‌گيري مي‌شود، بلکه در حل مشکلات جمعي براي مسائل مختلف پيش روي جهان نيز به خوبي عمل مي‌کند. در طول قرن بيستم، ضريب هوشي (IQ) در سراسر جهان تقريبا ?? واحد افزايش يافت. به گفته‌ي جيمز فلين، چنين دستاوردي نشان دهنده‌ي مهارت‌هاي شناختي بالاتر از نياز براي انطباق با محيط است که در طول قرن تکامل يافته است. اين دست آورد ممکن است ناشي از تغييرات در آموزش، فرزندپروري، تغذيه و عوامل ديگر باشد. بر اساس اين ديدگاه، ضريب هوشي، بسته به مهارت‌هاي شناختي که يک محيط خاص به آن نياز دارد، ممکن است در طول زمان افزايش يا کاهش يابد. با وجود اين دست آورد چشم‌گير، اين که افراد هنوز با محيط خود ناسازگارند کمي گيج‌کننده است. به نظر مي‌رسد اين شکست فراتر از هوش (از هر نوعي) است، زيرا ويژگي مشترک بسياري از اين مشکلات اين است که افراد باهوش در به کارگيري خرد ناکام هستند. هدف اين کتاب ارائه‌ي مقدمه‌اي کوتاه بر رد، در درجه‌ي اول امانه منحصرا، از ديدگاه روانشناسي است.