چرا بااينکه سخت و مطابق برنامه‌ريزي کار مي‌کنيم و مراقب سلامت روانمان هستيم، باز هم احساس خستگي، بي‌رمقي و دل‌زدگي ما را از پا در مي‌آورد؟ چرا دستيابي به موفقيت ديگر ما را خوشحال نمي‌کند؟ زندگي در عصر ديجيتال مرز ميان کار و زندگي شخصي را کمرنگ کرده و «هميشه در دسترس بودن» ما را به سوي خستگي مزمن، بي‌انگيزگي و احساس بي‌معنايي سوق داده است. در چنين شرايطي، فرسودگي نه فقط نتيجه‌ي کار زياد، بلکه پيامد ساختاري معيوب است که نياز به بازنگري عميق در شيوه‌ي زندگي و کار کردن دارد. اميلي بالستروز، متخصص شناخته‌شده‌ي حوزه‌ي فرسودگي شغلي و توسعه‌ي فردي، با ترکيبي از دانش علمي، تجربيات شخصي و بينش‌هاي کاربردي به سراغ دلايل عميق‌تر اين پديده مي‌رود. او با نگاهي صادقانه و واقع‌گرايانه نشان مي‌دهد که چطور فشارهاي اجتماعي، مرزهاي از بين‌رفته‌ي شخصي، فرهنگ تلاش بي‌وقفه و باورهاي نادرست درباره‌ي ارزش و موفقيت ما را به مرز فرسودگي مي‌کشانند. خداحافظ فرسودگي تنها به تشخيص مشکل نمي‌پردازد، بلکه با ارائه‌ي راهکارهايي عملي، خواننده را قدم‌به‌قدم در مسير بازسازي انرژي، ترميم ذهن و بازتعريف زندگي حرفه‌اي و شخصي‌اش همراهي مي‌کند. ياد مي‌گيريم چطور دوباره مرزهايي سالم تعيين کنيم، اولويت‌ها را بازبيني کنيم و سبک زندگي‌مان را طوري تغيير دهيم که نه‌تنها کارآمد، بلکه انساني و پايدار باشد.