كيم بيونگ سو دارد اختيار ذهنش را پاك از دست مي‌دهد. حافظه‌اش را، عقلش را. يادش نمي‌آيد سگي داشته يا نه، يادش نيست آخرين‌بار چه كسي را كشته... يك زماني كاركشته‌ترين قاتل زنجيره‌اي دوروبرش بوده، عرق ريخته و در كار به استادي رسيده، محض زيبايي و لذت، آدم كشته و حالا سال‌هاست دستش را به خون نيالوده... اما اگر جان بي‌رحمي به قتل زنجيره‌اي دختران جوان شهر آمده باشد، اگر از قضا دردانه دخترش در كمين عشق قاتل افتاده باشد، آيا او به شكار آخر برخواهد خاست؟... و اگر كشتن از يادش رفته باشد چه؟