نويسندگان در اوايل قرن بيستم بيشتر و بيشتر مواردي از حسادت در كودكان را در موقعيت‌هايي شناسايي كردند كه در آن‌ها فرد مورد حسادت يك كودك بود تا يك والد. گزل در نوشته‌‌اي تحت عنوان "حسادت در نوزادان - تولد تا 6 سالگي"، واكنش‌هاي دقيق به اين شرايط را در ميان نوزادان از حدود سه و نيم ماهگي توصيف مي‌كند. حسادت با تظاهر شديد ناله، اخم و قهر، جيغ، گريه، تخريب و پرخاشگري جسمي به تصوير كشيده شده است. به ويژه او اشاره دارد كه "نمود خشونت‌آميز و ابتدايي حسادت" در موقعيت‌هايي شايع‌تر است كه خواهر يا برادري تازه متولد مي‌شود.