اشيا جوهر ندارند به آن معناست كه فاعل (جرم‌شناس)، موضوع (نرخ بالاي مجرمان) و حوزه‌ رويه‌هاي گفتماني و غير گفتماني (گفتمان‌هاي عدالت كيفري و فناوري‌هاي قدرت، نظير روش‌هاي مخاطره‌سنجي، زنداني‌سازي يا ناتوان‌سازي گزينشي) همزادند. موضوع، فاعل و رويه همزادند. پس به زعم فوكو براي شناخت منطق خاصي كه در يك موقعيت خاص جاري است، بايد روابط آن‌ها را تحليل كرد. از آن‌جا كه تفكر عيني و بي‌طرفانه درباره امور غيرممكن است، پس فوكو پيشنهاد مي‌كند به صورت تاريخي درباره‌ آن فكر كنيم: يك نهاد چگونه شكل مي‌گيرد؟ شرايط تكوين آن كدام است؟ چه نوع گفتمان‌هايي سلطه دارند؟ چه نوع فناوري‌هاي قدرتي در دسترس است؟