بين ژانويه تا اوت 1947، تنش‌هاي سياسي، مذهبي و اجتماعي در هند به مستقل شدن اين کشور از بريتانيا و تولد کشوري جديد به نام پاکستان انجاميد. با تشکيل دولت دموکراتيک در دهلي؛ اين دوره شاهد پايان نود سال حکومت بريتانيايي‌ها و قدرت تاثيربرانگيز مهاراجه ‌هاي تحت حمايت بريتانيا بود. اين دوران همچنين شاهد تشکيل شتاب‌ زده پاکستان به شکل کشوري دوپاره بود، که دو پايتختش حدود دو هزار کيلومتر فاصله داشتند. از سپتامبر تا دسامبر 1947، شادي و سرور حاصل از رسيدن به استقلال به تلخ ترين تجربه‌ ممکن تبديل شد؛ حدود يک ميليون نفر کشته و تعداد بي‌ شماري از مردم خانه و معاش خود را از دست دادند. پيامدهاي اتفاقات اين ماه‌ ها تا هفتاد سال بعد در جنوب آسيا احساس مي‌ شود: سه جنگ، هزاران عمليات تروريستي، قطبي شدن دو کشور در طول جنگ سرد و فقير ماندن ميليون ‌ها نفر به دليل هزينه کردن و سرمايه ‌گذاري‌ هاي هنگفت در حوزه‌ هاي نظامي. کتاب تقسيم هند با بي‌ طرفي و دقتي مثال ‌زدني اين اتفاقات را زير ذره بين برده است.