کتاب حاضر روايت ماجرايي است که با کودتاي ژنرال پينوشه عليه دولت سالوادور آلنده در سال 1973 آغاز شد و در سال 2021 با انتخاب گابريل بوريک که جبهة متحدي عليه سلطة نئوليبراليسم بر اقتصاد و جامعة شيلي را رهبري کرد به رياست جمهوري به سرانجام خود رسيد. بحث در موردِ اقتصاد شيلي در مرکز مباحث کتاب قرار دارند و بااينهمه، کتاب همزمان روايتي است از چگونگي غلبة نيم قرن عقايد و باورهاي نئوليبرال بر ذهن بسياري از مهم‌ترين بازيگران سياسي اين کشور. عقايد و باورهايي که به پشتوانة اقتدارگرايي، شيلي را به رتبة اوّل اقتصادي در ميان کشورهاي آمريکاي لاتين رساندند و همزمان اين کشور را به يکي از نابرابرترين کشورهاي سازمان همکاري و توسعة اقتصادي تبديل کردند. باور به لزوم «بازاري کردنِ (‌تقريباً) همه‌چيز» سياستمداران شيليايي اعم از راست‌گرايان و چپِ ميانه را بر آن داشت تا طي حدود نيم قرن، به خصوصي‌سازي تمامي ساختارهاي خدماتي و رفاهي کشور اقدام کنند: آموزش‌و‌پرورش، بيمه‌هاي اجتماعي، نظام مستمري سالمندان و شبکة حمل‌و‌نقل عمومي، به ابتکارات فردي و رقابت بازاري سپرده شدند تا شيلي را به سوي نابرابري مورد اشاره سوق دهند. همين نابرابري‌بود که زمينة شورش‌هاي سال 2019 را فراهم آورد و به سقوط نئوليبراليسم در شيلي انجاميد.