تايپوگرافي يك معضل ناپيدا و پنهان در گرافيك ما بوده و هست. تايپوگرافي موردي در گرافيك ايران است كه طي پنج نسل از گرافيست‌هاي ايراني به دليل دوران طفوليت گرافيك ايران به معني واقعي مورد توجه قرار نگرفته و شناخته نشده باقي مانده است. پنج نسل هر يك به فراخور موقعيت زماني خود سعي در حل و فصل مسئله تايپ داشته‌اند. هر يك راه‌حل‌هايي غريزي و موردي پيدا كرده‌اند، ولي هيچ‌گاه بنياد و اساس آن شناخته نشده، و يا اگر شناختي هم بوده، محدود و سطحي بوده است. اكنون شايد براي فهم و درك همه جانبه اين مورد مهم به زمان مناسبي براي بحثي گسترده نزديك شده باشيم.