خواب نيازي است که همه‌ي انسان‌ها در آن سهيم‌اند، و بي‌خوابي رنجي است طاقت‌فرسا، نسانه‌ي جدايي يک تن از اجتماع بشر. در دنياي امروز، که جايي است براي توليد انواع لذت، بهتر است تاريخ بي‌خوابي را در نظر آوريم، نه‌فقط به اين سبب که دنياي ما چيزي نمي‌داند از ما که شب‌ها تنها و بي‌خواب‌ايم، بلکه به سبب آنچه ممکن است درباره‌ي خود ندانيم. کتاب حاضر پژوهشي است درباره‌ي تلقي انسان پيشامدرن از بي‌خوابي و عوايد يا تبعات آن. نويسنده بازتاب روانشناختي و فرهنگي بي‌خوابي را خاصه در ادبيات و هنر جوامع مختلف در طول زمان بررسي کرده و به کارپردازان تاريکي از قبيل خواب و رؤيا و شب نيز پرداخته است: دنياي باستان و بي‌خوابي به مثابه حلول نيروهاي خطرناک شب؛ ابتلا به عشق و بي‌خوابي، و شب‌زنده‌داري متعبدانه در قرون وسطا؛ سربرآوردن قهوه‌خانه‌ها و بازارهاي مالي در عصر روشنگري؛ بي‌خوابي عارضه‌ي مدرنيته در عصر امپراتوري؛ عصر مدرن و شهرهايي که اصلاً نمي‌خوابند.