اين كتاب داراي برخي نمودهاي تاريخي نيز هست، اما البته فقط به طور ضمني، من تميز كلاسيك بين نظريات دوران شكل‌گيرايي و نظريات دوران واقع‌گرايي يا عكاسي را - كه اكنون همگاني شده و بر اين باور كليشه‌اي مبتني است كه تمامي سينما يا در «لومير» و يا در «مه‌ليس» خلاصه مي‌شود- نيز حفظ كرده‌ام. در نظريات سينمايي هم اولين عصر بزرگ انديشه، تقريبا به طور يكدستي، عصر شكل‌گرايي بوده است.