وقتي از عشق ميگوييم از چه حرف مي زنيم؟ عشق يعني چه ؟ اين همان پرسش بنياديني است که آن لاموت نويسنده و جستار نويس آمريکايي همان ابتداي کتاب از خودش و ما مي پرسد. او مي گويد عشق تنها اميد ماست و شايد براي ما انتخاب عشق هميشه آسان ترين کار نباشد اما بي ترديد درست ترين مسيري است که مي توانيم در آن قدم بگذاريم. لاموت در فصل هايي سرشار از قصه و تامل جلوه هاي گوناگون عشق را مي کاود عشقي که پيرانه سر به سراغمان مي آيد عشقي که در رابطه با فرزندمان آزموده مي شود و عشقي که ميان جمعي از انسان هاي خطا کار شکل مي گيرد. اما ماندگار است. لاموت با طنزي لطيف و دل نشين ما را به جهاني مي برد که در آن عشق پناه نجات بخشي است که مي توانيم با آن از تاريک ترين روزها گذر کنيم و به نور و اميد برسيم، چرا که به قول او هشتاد درصد آنچه را که حقيقي و زيباست. مي توان در يک پياده روي ده دقيقه اي درک کرد.