نقش برجست? آويزان به ديوار اتاقم، تصوير سه دختر بود که سوار بر بَلَم، رودخان? بريثت را طي مي‌کردند. روي پاي هر دختر سبدي قرار داشت. بابا گفته بود: «اون سه‌تا خواهرن؛ از سه قبيل? بومي مختلف. اين سه خواهر نماد سه محصول زراعي بسيار مهم هستن؛ ذرت، لوبيا و کدو. اين محصولات خواهراني هستن که با هم بزرگ مي‌شن. بزرگ‌ترين دختر ذرته؛ اون از همه بيشتر رشد مي‌کنه و محافظ ساقه‌هاي خواهرهاي کوچيک‌ترشه. خواهر وسطي لوبياست؛ اون با توليد اَزُت، خاک رو مغذي مي‌کنه که باعث مي‌شه خواهرهاش انعطاف‌پذير و قدرتمند رشد کنن. کوچيک‌ترين دختر هم کدوئه. اون محافظ خواهرهاشه. اون برگ‌هاش رو پهن مي‌کنه تا روي زمين سايه بيفته و با علف‌هاي هرز مبارزه مي‌کنه. ساقه‌هاي نرمِ کدوئه که سه خواهر رو به هم متصل و اون‌ها رو با هم متحد مي‌کنه و به بالاترين قدرت مي‌رسونه. براي همين، مي‌دونستم که در آينده صاحب سه‌تا دختر مي‌شم؛ حتي بعد از اينکه واکوندا مُرد. فري‌يا ذرته، فلاسي لوبياست و تو، بتي، کدو هستي. مثل کدو که از ذرت و لوبيا محافظت مي‌کنه، تو هم بايد از خواهرهات مراقبت کني.» رمان بتي شعري است در ستايش بازآفريني خويشتن و اينکه چگونه مي‌توان راهي براي دوام، زيستن و براي انسان ماندن يافت