نوذر پس از منوچهر پادشاه ايران شد. او جواني خام و نابخرد بود، بيداد كرد و مال اندوخت. كشاورزاني كه براي پرداخت باج و خراج پادشاه ناتوان بودند، خودشان سپاهي و بلاي جان ديگران شدند. كار ستمگري سپاهيان و نوكران ديوان به جايي رسيد كه فرياد خشم و خروش مردم بالا گرفت.