رمان‌نويس، فيلم‌نامه‌نويس، پيشگام در ژانر ادبي و نامزد جايزه‌ي اسکار، ولاديمير پوزنر، در دهه‌ي ???? به ايالات متحده آمد. او کشوري را يافت که مردمش در بحران عميق مادي و روحي فرو رفته بودند، و رسالت خود را در اين ديد که زندگي کارگر، اعتصاب‌کننده، سياستمدار، ستاره‌ي جوان سينما، گانگستر و انسان عادي را روايت کند؛ تا نژادپرستي تلخ و خشونت‌باري را که جامعه را از هم مي‌دريد، نوميدي فراگيري را که در زندگي روزمره جاري بود، و نيز پايداري خستگي‌ناپذير انسان را در برابر همه‌ي اين‌ها ثبت نمايد. پوزنر درباره‌ي آمريکا و آمريکاييان با انتقادي تند و درعين‌حال شفقتي ژرف مي‌نويسد — نگاهي از بيرون، اما سرشار از عشقي عميق به آن سرزمين و مردمش، تا جايي که نمي‌تواند چيزي جز تصويري بي‌رحمانه صادقانه ارائه دهد. همانند اثر جيمز ايجي، اکنون بياييد مردان نامدار را بستاييم، پوزنر نيز مرزهاي گزارش‌نويسي سنتي را در هم مي‌شکند تا تصويري کامل، ماندگار و ژرف از زمانه‌اش خلق کند.