«انديشيدن با هنر» «تحليل فرهنگي» است، تحليلي از جامعه و فرهنگ امروز ايران، تحليلي از موقعيت اکنون ما از راه ارزيابي برخي قلمروها و آثار هنري. «انديشيدن با هنر» صحبت کردن درباره هنرهاست، آن‌گونه که در حوزه عمومي به اين هنرها مي‌‌‌پردازند، نه آن‌گونه که منتقدان دانشگاهي بر اساس نقد نظريه‌محور و مطابق نظريه‌هاي نشانه‌شناسي، ساختارگرايي، نوتاريخي‌گري، پسااستعماري يا صورت‌گرايي و ديگر نظريه‌ها آثار و متون هنري و ادبي را نقد مي‌کنند. «انديشيدن با هنر»، بخشي از تقلاهاي فکري يک معلم دانشگاه است در حوزه عمومي ايران در دهه اخير، دهه پاياني سده چهاردهم هجري شمسي. اين گفتارها براي اين ارائه نشدند که روزي کتاب شوند، آن‌ها محصول موقعيتي معين بودند و در پاسخ به آن موقعيت، به ‌صورت زنده و پراکنده در فضايي گفت‌وگويي ميان جمع پرشماري از افراد با ويژگي‌ها و رشته‌هاي تحصيلي مختلف ارائه شدند و شکل گرفتند. «انديشيدن با هنر» در فضاي ديجيتالي شده جامعه ايران شکل گرفت.