درست بعد از جنگ‌جهاني دوم، افرادي که در ظاهر هيچ شباهتي به يکديگر ندارند، گرد هم ‏مي‌آيند تا از ميراث جين آستن محافظت کنند. ‏ حدود صدوپنجاه سال پيش، روستاي چاوتون آخرين منزلگاه جين آستن بود و حالا چند تن ‏از اقوام دورش در آن‌جا ساکن هستند و باتوجه به مصائب بعد از جنگ در شرايط اقتصادي ‏خوبي به‌سر نمي‌برند. حالا که ميراث آستن به خطر افتاده است، افرادي که هرکدام در سکوت ‏خود با حزن و فقدان عزيزان‌شان دست‌وپنجه نرم مي‌کنند ـ برخي به‌خاطر جنگ اخير، برخي ‏بر اثر اتفاقاتي که سال‌ها پيش افتاده ـ به انجمن جين آستن جان مي‌بخشند تا به حراست از ‏خانه‌ي او و آخرين يادگارهايش بشتابند. ‏ انجمن جين آستن رماني است تأثيرگذار که به تراژدي‌ها و پيروزي‌هاي بزرگ و کوچک زندگي ‏و انسانيت جهان‌شمولي که در جان همه‌ي ما خانه کرده مي‌پردازد و يادآور زيبايي‌ست براي اين ‏حقيقت که‎ ‏مهرورزي و اهميت به يکديگر در بطن زندگي آدمي جاي دارد.