رهيافت سياسي تراژدي را بيش از هر تراژدي نويس ديگري مي‌بايد در درام‌هاي آيسخولوس و رويکرد او به دولت‌شهر جست وجو کرد. گفتار دولت شهري بليغ‌ترين و فصيح‌ترين صداي خود را در تراژدي‌هاي او آشکار مي‌کند. دولت‌شهر براي آيسخولوس نمود عالي‌ترين دستاورد مدنيت و تمدن است، اما رويکرد او در اين گفتار دولت شهري رويکردي استعلايي است، زيرا دولت‌شهر و نهادهاي دموکراسي تنها نمود مدنيت و رشد تمدن نيستند، بل ارمغاني الاهي اند. رويکرد استعلايي آيسخولوس اما با يک قوس نزولي به دولت‌شهر آتن بازمي‌گردد و آن را تکميل مي‌کند. بنابراين هر آن چيزي که اين مدنيت را تهديد کند نه تنها با جهان ماقبل تمدن پيوند دارد، بل از اساس با الاهيات هلني در تعارض است. با اين حال رويکرد او ستيزه جويانه نيست. راه‌حل هميشگي آيسخولوسي جذب عناصر تهديدکننده و استحاله‌ي آن در ساختمان دولت‌شهر است؛ راه‌حلي که البته هرگز از چارچوب تراژدي‌هايش فراتر نرفت، زيرانه دولت شهر آتن چنين مدارايي داشت و نه سويه‌هاي معارضش هرگز تن به چنان استحاله‌اي دادند. با اين حال تراژدي‌هاي او سرودي شکوهمند و فخيم بودند در ستايش و تبليغ دولت‌شهر. از اين رو «آيسخولوس مبلغ» بهترين عنواني است که مي‌توان براي او يافت.