گفتني است که ژرژ دومزيل شخصيتي چند وجهي دارد و از نسل محققان بزرگ به شمار مي‌آيد. وي زبان‌شناس، اسطوره‌شناس، و محقق اديان و تمدن‌هاست، به ويژه اديان و تمدن‌هاي هندواروپايي. البته مهم‌ترين ويژگي علمي دومزيل اسطوره‌شناسي وي است. او يکي از برجسته‌ترين اسطوره‌شناسان قرن بيستم و به طور کلي تاريخ دانش اسطوره‌شناسي به حساب مي‌آيد که تاثير عميقي بر اين دانش به ويژه بر اسطوره‌شناسي تطبيقي به جاي گذارده است. نظريه‌ کنش‌گرايانه‌ وي به خصوص کنش‌هاي سه‌گانه در جوامع هند و اروپايي موجب دگرگوني‌هاي بنيادين در عرصه‌ اين دانش شد. دومزيل با ارائه‌ اين نظريه دانش اسطوره‌شناسي را از فيلولوژي مستقل کرد و توانست اين دانش را از بن‌بست‌هاي نظري بزرگي که دچار شده بود خارج کند. اين نظريه بر سه‌گانه‌ کنش‌هاي اين جوامع يعني شهرياري، سلحشوري و پيشه‌وري استوار گرديده است.