اخلاقيات در محيط كار، موضوعي جديد نيست. دستورالعمل‌هاي مربوط به وظيفه‌شناسي اخلاقي، برنامه‌ريزي براي برخورداري از توسعه‌ پايدار در يك شركت، ‹‹برچسب‌گذاري‌هاي اخلاقي››، نمودارهاي نشان‌دهنده‌ كيفيت كار و يا رعايت مسائل زيست‌محيطي، از جمله مواردي هستند كه بسيار رواج پيدا كرده‌اند.همه اين سازوكارهاي شركتي، به واقع تبديل به ‹‹فرهنگ كاري›› شده‌اند و از كاركنان هر شركت انتظار مي‌رود آن‌ها را كاملا رعايت كنند. البته مي‌توان درباره چگونگي كاركرد واقعي آن‌ها و نيز در خصوص ميزان تاثيرگذاري‌شان بررسي‌هايي انجام داد. شكي نيست كه با افزايش شمار نمودارهاي به ظاهر نخبه‌گرا، نمي‌توان عواملي را كه از طول عمر يك شركت مي‌كاهند، بهبود بخشيد و يا آنها را به كلي از بين برد. اما، بازبيني تاثيرات اين دسته از نمودارها و اصول پرطمطراق وضع‌شده در محيط كار، با رويكردي كه به دور از عيب‌جويي است، كاري سودمند خواهد بود. دانستن هر يك از اين سازوكارها و توجه به كاركرد ارزش‌هاي واقعي مرتبط با آنها، البته در جاي خود ضروري است. درست همين‌جاست كه معضل سازگار كردن فرد با جمع پيش مي‌آيد. آيا رعايت اخلاقيات در محيط كار، متضمن به كارگيري عامل اخلاقيات فردي و ‹‹مديريت خويشتن›› است؟ اگر چنين است، چه چيزي عايدمان مي‌شود؟ اين پرسشي است كه مولفان كتاب حاضر مي‌كوشند برايش پاسخي بيابند. بر پايه موقعيت‌هاي واقعي پيش‌آمده در محيط كار و ضمن در نظر گرفتن عوامل دخيل در آنها، شماري از كارشناسان‹‹اخلاقيات در محيط كار››، فيلسوفان، كاركنان شركت‌ها و مشاوران، به بحث و تبادل نظر در اين زمينه مي‌نشينند و تعريفي تازه از اخلاقيات فردي در محيط كار را به دست مي‌دهند. افرادي كه در تهيه اين كتاب ياري رسانده‌اند،عبارتند از آلن بالوت،لوران بيبار،ژنويو اوان-گرانبولان،كريستين غانم و مارك گراسن.