روش‌شناسان بسيار در اين نكته هم‌داستان‌اند كه براي شناخت دقيق هنرها و هر نمود ريشه دار اجتماعي ديگر، بايد در بادي امر منشا و سير آن را كاويد و سپس با بينش ژرف و پهناوري كه از چنين كاوشي به دست مي‌آيد، به تحليل آن پرداخت. چون هنر همواره و مخصوصا در آغاز با همه فعاليت‌هاي زندگي انساني همراه بوده است. هيچ‌گاه نمي‌توان پريش‌هاي هنري را بركنار از ساير جلوه‌هاي زندگي بررسي كرد. بنابراين در اين پژوهش، خاستگاه و سير هنرها و ساخت و كاركرد هر يك از آن‌ها در زمينه عمومي زندگي انساني مورد شناسايي قرار مي‌گيرند.