كتاب حاضر بي‌گمان، مهم‌ترين آثاري است كه در دوران معاصر در شرح عرفان اسلامي و تطبيق و مقايسه آن با آيين هندو نوشته شده است. اين كتاب، بر اساس مجمع‌البحرين اثر داراشكوه، پسر شاه جهان امپراتور گوركاني هند، تاليف شده است. مجمع‌البحرين، تلاشي صادقانه بر اثبات يگانگي مفاهيم تصوف اسلامي و آيين هندو است. داراشكوه، در واقع، رؤياي تقريب مذاهب را در سر مي‌پروراند و به ويژه در جامعه متكثر هند بر آن بود كه دو مذهب بزرگ اسلام و هندو را به هم پيوند زند، كه گفته‌اند اگر در اين راه موفق مي‌شد، بسا كه شبه قاره هند و پاكستان تقسيم نمي‌شد و تاريخ آسيا تغيير مي‌كرد. اين كتاب سيري گسترده در عرصه دو فرهنگ هندو و اسلامي است و كليه مفاهيم و مسائل اساسي ديني و عرفاني اين دو سنت بزرگ معنوي را مورد بررسي و پژوهش قرار داده است.