جنگ بزرگ نه‌تنها بيش از بيست ميليون سرباز و غيرنظامي را نابود كرد، بلكه آغاز قرني از تحولات عظيم سياسي و اجتماعي بود كه مستقيما به جنگ جهاني دوم منجر شد و سازوكار حكومت‌ها را براي هميشه تغيير داد. با اين حال، پس از گذشت يك سده، پرسش‌ها و ابهام‌هاي مورخان درباره شروع و انجام آن همچنان ادامه دارد. ديويد فرامكين در آخرين تابستان اروپا الگوي جديدي را در رويدادهاي سرنوشت‌ساز ماه‌هاي ژوئيه و اوت نشان مي‌دهد. او به‌جاي آن‌كه با ترور فرانتس فرديناند آغاز كند، به دو درگيري مرتبط اما نه‌چندان ناگسستني مي‌پردازد كه مديريت آن اروپا و جهان را به نقطه‌اي رساند كه هفته‌نامه اكونوميست (در اوايل 1914) از آن به‌عنوان احتمال بزرگ‌ترين تراژدي جهان ياد كرد.