داستان اين كتاب با فنجاني قهوه شروع مي‌شود كه از دستگاهي در اتاق انتظار مركز سرطان مموريال الوان كترينگ گرفته‌اند و موقع نوشيدن آن، ويل اتفاقي از مادرش مي‌پرسد كه مشغول خواندن چه كتابي است. بحث ميان مادر و پسر با همين پرسش گل مي‌كند و بعد از مدتي به رسمي آييني تبديل مي‌شود. توافق مي‌كنند چند وقت يك‌بار، يكي از آن‌ها كتابي را انتخاب كند و هر دو بخوانند و در مواقعي كه ماري‌آن منتظر جلسه شيمي‌درماني است، بنشينند و در موردش با هم صحبت كنند.