هدايت در اين رساله مي‌خواهد بگويد كه خصلت‌هاي بد و ناپسند، جنگ‌طلبي و خونريزي، بي‌عاطفگي و دوري جستن از اصل، از زماني در انسان پديدار شد كه به گوشتخواري روي آورد. او مي‌گويد كه انسان به اشتباه متقاعد شده كه خوردن گوشت، يك نياز ضروري است و مي‌خواهد از راههاي علمي و نظرهاي بزرگان و پزشكان برجسته ثابت كند كه خوردن گوشت، جداي از بيدار كردن خصلت درندگي در انسان؛ نه تنها براي آدمي ضروري و مفيد نيست؛ كه برايش زيان‌آور است.