در نمایشنامه عروسی چند خواستگار برای آنکه خود را در دل دختر دم بخت جا کنند ‌و در همان حال‌، سایر رقیبان را از چشم او بیندازند‌، به انواع و اقسام حیله‌ها و ترفند‌ها متوسل می‌شوند‌. گوگول در این نمایشنامه کاستی‌هایی را در شخصیت هر یک از قهرمانان اثر گنجاده است و با نمایش و گاه بزرگ‌نمایی این کاستیها و واداشتن ما به خندیدن به آنها‌، توجه ما را به احتمال وجود همین عیوب در خودمان بر می‌انگیزد‌. اوج نگاه تیز ا‌نتقادی طنز شاد و نیش‌دار‌،اغراق و کاریکاتورسازی ادبی و سایر ویژگی‌های شاخص هنر گوگول در این نمایشنامه قابل مشا‌هده است‌.