شخصيت اقتدارگرا انعطاف‌ناپذير و شكننده است. او برون‌مايه يا برون‌نگر (مسئول دانستن ديگري براي توجيه نابساماني‌ها)، واخورده، دنباله‌رو، و داراي تفكر قالبي (كليشه‌اي) در شيوه‌ي انديشيدن است كه از ابهام دوري مي‌كند. درحالي‌كه شخصيت دموكراتيك در رفتار اجتماعي كم‌تر نياز به شبيه‌سازي بين افراد، ارزش‌ها و طرز فكر خود با ديگران دارد. واكنش شخصيت دموكراتيك به ديگران بيشتر بر محور خود فرد مي‌گردد يعني ارزيابي‌اش عيني است نه ذهني و پيش‌داوري نمي‌كند. شخصيت دموكراتيك جامعه را براي همه مي‌سازد درصورتي‌كه شخصيت اقتدارگرا جامعه را تنها براي خود (و برآورده شدن آمال خود) مي‌خواهد.