مخاطب اين نوشتار اقشار مياني جامه هستند. آشنايان با فرهنگ خودي و آماده براي درك فرهنگ نوآيين. بنابراين رويكرد نگارنده نه پژوهشي، بلكه آموزشي و انگيزشي است. كنكاش در الفاظ با اسطوره‌هاي شاهنامه كه بسياري به آن‌ها پرداخته‌اند، نيست. با برجسته كردن آموزه‌هاي ارزشمند و نقد نظرات احتمالا مخرب آن است. مي‌گوييم احتمالا مخرب چون ما نه از بطن متون كهن آگاهيم و نه به آن نياز داريم. اين عملكرد آن‌ها و برداشت شخصي ما از آن‌هاست كه در زندگي‌مان تاثيرگذار است. نگارنده اميدوار است كه جريان روشنفكري ايران كم‌كم معطوف به زندگي واقعي شود.
