دين و قدرت؛ خوانشي نو از حاکميت، نوشته دکتر محمد شحرور، انديشمند سوري‌تبار (2019-1938)، کتابي است که ديالکتيک دين و قدرت را در متن مفهوم حاکميت برمي‌رسد و مي‌کوشد از اين مفهوم ريشه‌دار در ميراث ديني مسلمانان خوانشي نو عرضه کند. نويسنده براي برآوردن اين مهم مراحل تحول و تکامل مفهوم حاکميت را از عصر خوارج تا به امروز ـ عصر اسلام سياسي و جريان‌هاي سلفي ـ بررسي مي‌کند و نشان مي‌دهد که خوانش ايدئولوژيک از حاکميت چگونه بر ديدگاه اسلام‌گرايان تندرو، همانند أبو الأعلي مودودي و سيد قطب تأثير گذاشته است؛ کساني که حاکميت قراردادي را در تقابل با حاکميت الهي مي‌پندارند و از اين‌رو نه‌تنها تکفير دولت‌هاي غربي و کشتار شهروندان آن‌ها را جايز مي‌شمرند بلکه دولت‌هاي حاکم بر کشورهاي مسلمان را هم به علت وضع قانون تکفير کرده و مسلمانان را به سبب پيروي از قوانين موضوعه مي‌کشند. زيرا باور دارند حق قانون‌گذاري تنها از آن خداست. در خوانش شحرور با سه نوع حاکميت روبه‌رو مي‌شويم: حاکميت الهي، حاکميت بشري، حاکميت الهي ـ بشري.
