نمايش‌نامه «بلوبرد» خيلي از فيلم «شب روي زمين» جيم جارموش تاثير گرفته است. آن را كمي پيش از نوشتن نمايش‌نامه ديدم و از ايده وساختار اپيزوديك كار بسيار خوشم آمد. اغلب، شب‌ها تنهايي از اين سر تا آن سر لندن راه مي‌رفتم و تنها آدم هوشيار در اين شهر مست بودم. ترس‌هاي مردانه من از پدر بودن در قالب اين نمايش‌نامه شكل گرفت. تجربه نگارش «مرغ‌هاي ماهي‌خوار» هم خشن و هم الهام‌بخش بود. دانش‌آموزان روحيات مختلفي داشتند: آسيب‌ديده و حساس، خشن ومهربان، بامزه و ظالم، بافكر و بي‌فكر بودند. من مي‌خواستم اين تناقضات را در نمايش‌نامه‌ام نشان دهم و راجع به بچه‌هايي بنويسم كه تمام اين خصيصه‌ها را در خود دارند. براي نوشتن نمايش‌نامه «پورت» براي مدتي سعي مي‌كردم نمايش‌نامه‌اي درباره مردي بنويسم كه به زادگاهش استاك پورت برمي‌گردد. من در دوره‌اي بزرگ شده بدوم كه تحت نفوذ فمينيسم بود و اين موضوع كه مردي بتواند شخصيت زن خلق كند، رد مي‌شد. اما لئو باتلر، يك نمايش‌نامه‌نويس مرد بود كه يك قهرمان زن قوي در نمايش‌نامه‌اش خلق كرده بود. من هم تصميم گرفتم همين كار را با نمايش‌نامه «پورت» انجام بدهم.