کتاب حاضر پژوهشي است در تاريخ دوره‌ي نوپايي امپراتوري اشکاني از حدود 248 تا 165 پيش از ميلاد؛ و در آن روايات متون مکتوب و کتيبه‌نگاري (به زبان‌هاي يوناني، لاتين، پارتي، پارسي ميانه) و نيز منابع موجود در عرصه‌هاي سکه‌شناسي و باستان‌شناسي تحليل شده‌اند. تاريخ دوره‌ي پساهخامنشي ايران -دوره‌ي يوناني‌مآبي- در اين اثر به تاريخ جهان کوچ‌زيان آسياي ميانه گره مي‌خورد؛ و پاگيري حکومت اشکاني بر بستر سنت يکجانشيني ايراني، سنت‌هاي مقدوني-يوناني و سنت‌هاي کوچ‌زيستي و سکني‌گزيني آسياي ميانه روايت مي‌شود.