نظريه انتقادي بين‌المللي در برابر امر سياسي نمي‌ايستد، بلكه مي‌پذيرد خشونت بخش حذف ناشدني سياست است؛ و براي مثال، در مداخله سياست بشر دوستانه هم قاعده نفي مداخله و هم طرفداري از مداخله بشر دوستانه مستلزم خشونت‌اند. شايد ساختن جايگاهي نظري در ميانه كانت و پوفندورف تنها چاره نظريه انتقادي بين‌المللي نباشد، بلكه راه چاره در تلاش بي‌پايان و يافتن راه‌حلي است براي تنش و تباين ميان اخلاق، سياست و قانون.
