داستان ابريشم را، با تمام سادگي و سرراستي‌اش با حواس جمع بايد خواند. هر فصل آن مانند صفحه نت يك موسيقي است كه نواخته مي‌شود و بارها و بارها مي‌بينيد كه واژه‌ها، جمله‌ها، بندهاي نوشته عينا به تكرار درمي‌آيد. از نظر تكنيك هم مانند يك قطعه موسيقي است. بايد به قراردادهاي آهنگين و موسيقائي آن دقت كرد. به ضرباهنگ، ملودي، تركيب‌بندي، رنگ، هارموني، كنترپوآن و... باريكو نشان داده است كه براي نوشتن گاه مي‌توان داستان نواخت. همان‌گونه كه، بر عكس آن، موسيقي، در آثار پاره‌اي از موسيقي‌دان‌ها و آهنگ‌سازان، داستاني را حكايت مي‌كند.