دن شاون قصه‌ي زن‌ها و مردها و بچه‌هايي را تعريف مي‌کند که مانده‌اند کدام تصميم، کدام انتخاب و کدام حادثه آن‌ها را به جايي که هستند کشانده است. از خانواد‌هايي مي‌گويد که خود را ميان رنج‌هاي اين دنياي آشفته‌ي مدرن «گمشده» يافته‌اند و به حکم غريزه مي‌کوشند هم‌چنان با هم بمانند. آن‌چه اين آدم‌ها پشت سرگذاشته اند معمولا سياه است، زمان حال به خاکستري مي‌زند و آينده، مثل توفاني در راه، نحس و دهشت زاست.