اسطوره‌ها داستان‌هايي هستند جهاني و وراي زمان که بازتاب‌دهنده و برسازنده زندگي مايند. آن‌ها به جستجو در اميال، ترس‌ها، و خواهش‌هاي ما پرداخته و از اين طريق روايت‌هايي را ارائه مي‌کنند که معني انسان‌بودن را به ما يادآوري کنند. داستان وزن از حکايت ساده مجازات اطلس و رهايي موقت‌اش به دست هرکول که بار گيتي را از روي شانه‌هاي او برمي‌دارد، تخطي مي‌کند. قصد من اين بوده که به مفاهيمي هم‌چون تنهايي، انزوا، وظيفه‌شناسي، بار مسئوليت، و آزادي هم بپردازم و به همين دليل نسخه من پايان منحصر به فردي دارد که نظير آن را جايي نخوانده‌ايد. هيچ‌کس چيزي را که حقيقت آن را احساس نکند، باور نمي‌کند، دوست داشتم خودم را باور نمي‌کردم. شب‌ها به اين اميد مي‌خوابم و روزها به اين اميد بيدار مي‌شوم که رفته باشم. هرگز اتفاق نمي‌افتد. زانويي به جلو، زانويي ديگر خميده... در پشت، دنيا را بالاي سرم گرفته‌ام.