همه چيز شايد از روزي در كودكي سرگئي ايزنشتاين شروع شد، از سفري خانوادگي به پاريس كه فيلمي از ژرژ ملي‌يس را ديد. سينما و هنر از همان روز در وجود ايزنشتاين خانه كرد و سال‌ها بعد كه در دانشگاه قيد مهندسي را زد و با تئاتر و معماري آشنا شد، ترجيح داد راهش را در سينما ادامه بدهد و نتيجه ادامه دادن اين راه نظريه‌اي در تدوين سينما شد كه مسير سينما را تغيير داد و البته فيلم‌هايي كه بدل شدند به بخشي از آن چه هنر سينما مي‌ناميمش. ناگهان مشهور شد كتاب خاطرات اين فيلم‌ساز روس است، اما شباهتي به شيوه متعارف خاطرات ندارد و بيشتر به كتابي شبيه است كه شرح ايده‌هاي يك هنرمند باشد؛ آدمي كه ترجيح مي‌دهد همان‌گونه كه چيزي مي‌آفريند، نوشته‌ها را روي كاغذ بياورد. اين نوشته‌ها، اين مقاله‌هاي خلاق، نوشته آدمي هستند كه سينما بدون او بدل نمي‌شد به مهم‌ترين اختراع قرن بيستم. شناختن ايزنشتاين و سينمايش بدون خواندن اين خاطرات، اين مقاله‌ها، اين ايده‌هاي نبوغ‌آميز، ممكن نيست.