اين رمان در 24 فصل كوتاه و با ايجاز فراوان خواننده را به قلب فضاي باروك قرن هفدهم و زندگي هنرمندانه و نخبه‌گراي پرسوناژ اصلي داستان رهنمون مي‌سازد. ايوون بلانژه منتقد نامدار فرانسوي رمان «مادلن در زيباترين صبح جهان» را به لحاظ ايجاز، ضرب آهنگ و موزوني نثر آن با آثار فاخر موسيقي كلاسيك، خصوصا با هايدن و باخ مقايسه كرده و نتيجه مي‌گيرد اين رمان جدا از لذت متن كم‌نظيرش، حس موسيقايي را در خواننده بيدار مي كند.